پست‌ها

تاریخچه سنگ مصنوعی

<h2>سنگ مصنوعی</h2><p> نامی برای محصولات مختلف سنگ مصنوعی است که از قرن هجدهم به بعد تولید شده اند. موارد استفاده شامل مجسمه سازی، جزئیات معماری، حصار و ریل، ساخت و ساز ساختمان، کارهای مهندسی عمران ، و کاربردهای صنعتی مانند سنگ زنی است.</p><h2>تاریخچه</h2><p><img src="https://digifycdn.com/media/global_medias/1000041079_MHOG4nL.jpg" class="ql-image">شیر بانک جنوبی در سنگ کود ، در انتهای جنوبی پل وست مینستر ، لندن</p><p>یکی از اولین نمونه‌های سنگ مصنوعی، سنگ کواد (که در اصل لیتودیپیرا نامیده می‌شد )، سرامیکی بود که توسط النور کود</p><p>ایجاد شد و از سال 1769 تا 1833 تولید شد. بعداً، در سال 1844، فردریک رانسوم یک سنگ اختراع سیلیسی اختراع شده در یک محلول ماسه‌آلود آلریس ایجاد کرد. با حرارت دادن آن در یک دیگ بخار با دمای بالا، ذرات سیلیسی به یکدیگر متصل می‌شوند و می‌توان آن‌ها را قالب‌گیری کرد یا در صفحات فیلتر، گلدان‌ها، سنگ قبرها، کارهای معماری تزئینی، چرخ‌های سنباده و سنگ‌های سنگ‌سابی قالب‌گیری کرد.</p><p>به دنبال آن سنگ ویکتوریا، که شامل سه قسمت گرانیت مانتسورل (Leicestershire) ریز خرد شده به یکی از سیمان پرتلند است ، به صورت مکانیکی مخلوط شده و در قالب ریخته می شود. پس از تنظیم، قالب ها شل می شوند و بلوک ها به مدت حدود دو هفته در محلول سیلیکات سدیم قرار می گیرند تا سفت و سخت شوند. بسیاری از تولیدکنندگان محصولی بسیار غیر متخلخل را تولید کردند که قادر به مقاومت در برابر هوای خورنده دریا و آلودگی هوای صنعتی و مسکونی بود.</p><p><br></p><p><img src="https://digifycdn.com/media/global_medias/1000041080_h3rjWlQ.jpg" class="ql-image"></p><p>پلاکی که در بتونی یک پیاده رو در خیابان کلمبیا در کیپ می ، نیوجرسی ، ایالات متحده نصب شده است. روی آن نوشته شده است: "شرکت سنگفرش سنگ مصنوعی ولکانیت، دفتر 1902 گرین خیابان، فیلادا" [فیلادلفیا، پنسیلوانیا، ایالات متحده]. احتمالاً مربوط به اواخر قرن 19 یا اوایل قرن 20 است. (بتنی که در حال حاضر آن را احاطه کرده است، پیاده رو اصلی نیست.)</p><p>بیشتر انواع بعدی سنگ مصنوعی از بتن سیمانی ریزدانه ای تشکیل شده است که در قالب های چوبی یا آهنی قرار داده می شود. می‌توان آن را ارزان‌تر و یکنواخت‌تر از سنگ طبیعی ساخت و به‌طور گسترده مورد استفاده قرار گرفت. در پروژه های مهندسی این مزیت را داشت که حمل و نقل مواد فله و ریخته گری آنها در نزدیکی محل استفاده ارزانتر از حمل قطعات سنگ بسیار بزرگ بود.</p><p>سنگ ریخته گری مدرن یک واحد ساختمانی بتنی معماری است که برای شبیه سازی سنگ برش طبیعی ساخته شده و در کاربردهای بنایی واحد استفاده می شود. سنگ ریخته گری یک محصول بنایی است که به عنوان یک ویژگی معماری، تزئینات، تزئینات یا نمای ساختمان ها یا سازه های دیگر استفاده می شود. سنگ ریخته‌گری را می‌توان از سیمان‌های سفید و/یا خاکستری، ماسه‌های تولید شده یا طبیعی، سنگ‌های خرد شده با دقت انتخاب شده یا سنگ‌ریزه‌های طبیعی و رنگدانه‌های رنگ‌آمیزی معدنی برای دستیابی به رنگ و ظاهر مطلوب و در عین حال حفظ خواص فیزیکی بادوام که بیشتر از اکثر سنگ‌های ساختمانی برش طبیعی است، تهیه کرد. سنگ ریخته گری جایگزینی عالی برای سنگ آهک برش طبیعی ، سنگ قهوه ای ، ماسه سنگ ، بلو استون ، گرانیت ، تخته سنگ ، سنگ مرجانی ، تراورتن و سایر سنگ های ساختمانی طبیعی است.</p><h3>منابع</h3><p>1. رابرتسون، جی سی (1845). "مشخصات اختراعات اخیر انگلیسی". مجله مکانیک . 42 . لندن: جیمز بونسال: 441.</p><p>2. لاتام، فرانک (21 اوت 2014). ساخت راهها، راهها و پدافندهای دریایی . انتشارات دانشگاه کمبریج شابک 9781108072090- از طریق Google Books.</p><p>3. یک یا چند جمله قبلی شامل متنی از یک نشریه است که اکنون در مالکیت عمومی است : بارتلت، جیمز (1911). " سنگ ". در Chisholm، هیو (ویرایش). دایره المعارف بریتانیکا . جلد 25 (ویرایش یازدهم). انتشارات دانشگاه کمبریج ص 958- 960</p>